Tutaj zamieszczam kopie opisu diagnostyki zrobioną przedz kolegę Jacenty80 - uważam to za bardzo dobry opis - ja robiłem wg tego i nie ma problemów - wszystko działa.
Jest to kopia zrobiona z pliku worda.
Diagnostyka kodami błyskowymi układu zasilania
PIERBURG 2EE ‘ECOTRONIC’
VW Golf II 1.6 51kW (PN)
• Budowa „narzędzia diagnostycznego”
• Sprawdzanie i regulacja biegu jałowego
• Samodiagnoza (EIGENDIAGNOSE)
• Diagnostyka poszczególnych elementów wykonawczych (STELLGLIEDDIAGNOSE)
• Tabela kodów błyskowych dla EIGENDIAGNOSE i STELLGLIEDDIAGNOSE
• Schemat elektryczny systemu ECOTRONIC
Wykonano na podstawie:
http://www.ruddies.business.t-online.de/sern2ee.htm
http://www.ruddies.business.t-online.de/s2eest.htm
Autor:
Jacenty80
kelkoor@poczta.onet.pl
Wstęp
Regulacja biegu jałowego polega na sprawdzeniu i wyregulowaniu poziomu CO w spalinach na biegu jałowym tak, aby poziom ten mógł być kontrolowany przez sondę lambda.
EIGENDIAGNOSE jest własnym nadzorem systemu ECOTRONIC, włącznie z czujnikami (temperatury).
Przy STELLGLIEDDIAGNOSE poszczególne elementy wykonawcze systemu ECOTRONIC zostają cyklicznie włączane i wyłączane przez sterownik, dzięki czemu mogą być sprawdzone akustycznie (kliknięcia, terkotanie itp.), optycznie lub/i dotykowo.
1. Budowa „narzędzia diagnostycznego”
Jako „narzędzie diagnostyczne” posłuży zwykła dioda LED na 12V (można takie kupić i nie trzeba się bawić z rezystorami). Należy podłączyć do niej odpowiednie kable zgodnie ze schematem przedstawionym na poniższym rysunku.
Katodę i anodę diody można łatwo rozpoznać. Widać to od razu po długości drucików diody, anoda jest dłuższa. Jeżeli nie jesteśmy pewni, to należy podłączyć diodę do źródła zasilania np. bateria 9V. Dioda zaświeci tylko wtedy, gdy anoda będzie podłączona do „+”, katoda zaś do „–”.
Następnie do anody przylutować musimy czerwony kabelek, do katody zaś kabelek czarny i brązowy (oczywiście dobór koloru kabelków jest dowolny, ale najlepiej będzie jak czerowny i czarny pozostaną tak jak na rysunku, aby się nie pomylić i przy późniejszym podłączaniu nie spalić sterownika!!!). Kabelki powinny być zakończone konektorami, aby możliwe było podłączenie ich na stałe do klem akumulatora i do złącza diagnostycznego.
Złącze diagnostyczne systemu ECOTRONIC to niebieski kabelek zakończony wtyczką, znajdujący się pod cewką zapłonową, niedaleko pokrywy zaworów.
UWAGA!
Diagnostyka dotyczy sterowników o nr:
• 7.18167.07
• 7.18167.08 (dla pojazdów ze zbiorniczkiem węgla aktywnego, od sierpnia 1988 roku).
Starsze sterowniki o nr 7.18167.05 nie mają możliwości przeprowadzenia EIGENDIAGNOSE i STELLGLIEDDIAGNOSE (możliwość regulacji CO istnieje, ale przebiega w nieco inny sposób). Zastąpienie tych sterowników sterownikami podanymi wyżej umożliwia nam przeprowadzenie pełnej diagnostyki.
2. Sprawdzenie i regulacja biegu jałowego
Przed regulacją sprawdzić szczelność układu dolotowego i wylotowego, ponieważ ma to wpływ na skład mieszanki i skład spalin kontrolowanych przez sondę lambda!!!
Założenia wstępne:
Silnik nagrzany do temperatury pracy (przynajmniej 80C).
Czynności:
- Silnik wyłączyć na co najmniej 20 sek.
- Diodę podłączyć kolejno: brązowym kabelkiem do złącza diagnostycznego, czerwonym do „+” akumulatora, czarnym do „–” akumulatora (dioda świeci mocnym światłem),
- Zapuścić silnik i pozostawić na biegu jałowym, po 4 sekundach czarny przewód odłączyć od akumulatora,
- Obroty silnika przez jedną minutę utrzymać powyżej 2000 obr/min (ale nie powyżej 3500 obr/min bo sterownik „odłączy” diagnostykę!!!), tak aby sonda dobrze się rozgrzała, następnie zostawić na biegu jałowym.
Na biegu jałowym dioda powinna migać z częstotliwością ok. 1,5 razy na sekundę. Wówczas poziom CO jest ustawiony na właściwym poziomie, w granicach możliwości regulacyjnych sondy lambda.
Jeżeli:
- Dioda świeci światłem ciągłym – mieszanka jest za bogata (za wysoki poziom CO), należy śrubę regulacji składu mieszanki nieco przykręcić, tak aż dioda zacznie migać,
- Dioda w ogóle nie świeci – mieszanka za uboga (za niski poziom CO), należy śrubę regulacji składu mieszanki nieco odkręcić, tak aż dioda zacznie migać.
Jeżeli dioda miga z częstotliwością większą niż 1,5 razy na sekundę, wówczas albo sonda jest niedostatecznie nagrzana, albo jest uszkodzona, względnie przewód sondy jest przerwany lub zwarty do masy.
Uszkodzenie sondy można zasymulować, odłączając ją. Wówczas łatwo zauważyć zmianę częstotliwości migania diody.
Śruba regulacji składu mieszanki została przedstawiona na poniższym rysunku. Strzałka wskazuje na śrubę. Jeżeli wcześniej nie były przeprowadzane regulacje składu mieszanki, to śruba ta jest zabezpieczona plastikową wkładką, którą należy usunąć.
Niewłaściwy skład mieszanki może objawiać się niestabilnymi obrotami silnika na biegu jałowym, jednakże może to oznaczać również nieszczelności układu dolotowego i wylotowego.
Rysunek zaczerpnięto z e strony
http://www.ruddies.business.t-online.de/s2eest.htm
3. Samodiagnoza układu ECOTRONIC (EIGENDIAGNOSE)
Nieprawidłowości w pracy systemu ECOTRONIC są rozpoznawane przez sterownik i zapisywane jako kody błędów w pamięci sterownika.
Przyczyny nieprawidłowości pracy systemu mogą być rozpoznane przez odczytanie zapisanych kodów błędów, co stanowi znaczne uproszczenie w poszukiwaniu przyczyn nieprawidłowej pracy.
Emisja kodów błędów następuje po odpowiednim podłączeniu próbnika diodowego przy pracującym silniku, po emisji sygnału startowego (jedno dłuższe mignięcie diody i po nim jedna dłuższa pauza).
Każdy kod składa się z czterech bloków impulsowych, każdy blok zawiera od 1 do 4 krótkich mignięć diody. Po emisji kodu następuje sygnał startowy, a po nim kod błędu jest powtarzany tak długo, aż ponownie wzbudzimy system (przez podłączenie czarnego przewodu na 4-5 sekund do „-” akumulatora) do emisji następnego kodu, względnie kodu „końca diagnozy”. Przykład emisji kodów został pokazany na poniższym rysunku.
Rysunek zaczerpnięto z e strony
http://www.ruddies.business.t-online.de/s2eest.htm
„B” to sygnał startowy (jedno dłuższe mignięcie). Następnie dłuższa przerwa i dwa krótkie mignięcia to 2, później przerwa i cztery krótkie mignięcia to 4, później przerwa i jedno mignięcie to 1, później przerwa i dwa krótkie mignięcia to 2. Całość tworzy kod 2412, po którym następuje sygnał startowy i ponowna emisja kodu 2412 aż zmasujemy czarny przewód do klemy „-” akumulatora na 4-5 sekund („A” z piorunem) i następnie emitowany jest kolejny kod (na rysunku akurat jest to kod 0000 – dłuższe mignięcia i dłuższe przerwy, czyli koniec diagnozy).
Emisja sygnałów diagnostycznych kończy się po ponownym wzbudzeniu kodu „końca diagnozy” lub może skończyć się podczas emisji kodów po zwiększeniu prędkości obrotowej silnika powyżej 3500 obr/min.
Pamięć sterownika resetuje się po wyłączeniu zapłonu na 15 do 25 sekund. Zaleca się jednak odłączenie klemy „-” od akumulatora na kilka minut, jednak zresetują się też wszystkie nastawy sterownika. Po uruchomieniu silnika sterownik przez jakiś czas będzie pracował według sztywnego programu, aż ustali sobie program na podstawie trybu jazdy.
Wykonanie diagnozy
Założenia wstępne:
Sygnał prędkości obrotowej silnika dociera do sterownika (wyjaśnienie dlaczego później).
Czynności:
- Przeprowadzić próbną jazdę kilkuminutową, podczas której obroty przynajmniej przez 10 sekund przekroczą 2000 obr/min, przynajmniej raz wcisnąć na chwilę pedał gazu „do dechy”,
- Pozostawić silnik na biegu jałowym (nie wyłączać po jeździe próbnej),
UWAGA! Jeżeli silnika nie można uruchomić, obracać rozrusznikiem przez 6-7 sekund i pozostawić zapłon włączony.
- Brązowy przewód diody podłączyć do złącza diagnostycznego, czerwony do „+” akumulatora i czarny na 4-5 sekund do „-” akumulatora,
- Po 4-5 sekundach czarny przewód odłączyć i odczytać emitowany kod,
- Następnie zewrzeć na 4 sekundy czarny przewód do masy, odłączyć i odczytać następny kod,
- Czynność powtarzać aż do wystąpienia kodu 0000 (dłuższe mignięcie, dłuższa przerwa, dłuższe mignięcie, dłuższa przerwa…) oznaczającego koniec diagnozy,
- Wyłączyć zapłon, odczekać 25 – 30 sekund i odłączyć wskaźnik diodowy,
- Odłączyć na kilka minut wtyczkę od sterownika lub zdjąć klemę „-” z akumulatora w celu zresetowania pamięci sterownika,
- Odczytać kody zgodnie z tabelą, znajdującą się na końcu opisu.
Wskazówki
1. Jeżeli próbnik diodowy przy pracującym silniku jest podłączony bez czarnego przewodu (czerwony do „+” akumulatora i brązowy do gniazda diagnostycznego, mamy z tym do czynienia, gdy na początku podłączamy tester i jeszcze nie zdążyliśmy podłączyć czarnego przewodu lub gdy podłączymy w ten sposób tester w dowolnym momencie na pracującym silniku), wówczas dioda może słabo świecić lub wcale nie świecić. Jeżeli świeci jasnym, normalnym światłem i uniemożliwia odczytania pamięci sterownika, to oznacza to problemy z sygnałem prędkości obrotowej silnika. Należy sprawdzić układ zapłonowy (przede wszystkim moduł zapłonowy).
2. Powtórzenie emisji kodów jest możliwe, gdy najpierw obroty silnika na chwilę przekroczą 3500 obr/min.
UWAGA! Przed odłączeniem wtyczki sterownika należy wyłączyć zapłon i odczekać przynajmniej 25 sekund (niebezpieczeństwo uszkodzenia sterownika).
4. Diagnostyka poszczególnych elementów wykonawczych (STELLGLIEDDIAGNOSE)
Podczas realizacji diagnostyki poszczególnych elementów wykonawczych wybrane elementy systemu są cyklicznie włączane i wyłączane przez sterownik. Elementy diagnozowane mogą być przy tym akustycznie (klikanie, terkotanie) i dotykowo sprawdzone pod kątem poprawnej pracy.
Kody błyskowe emitowane zawsze przez próbnik diodowy podczas badania danego elementu są następujące:
1. Nastawnik przesłony powietrza…………………………....4432
2. Zawór zbiorniczka węgla aktywnego…………………..….4343
3. Przekaźnik podgrzewania kolektora ssącego…………….4342
4. Zawór przewietrzania nastawnika przepustnicy………….4323
5. Zawór podciśnienia nastawnika przepustnicy……………4324
6. Koniec diagnozy……………………………………………..0000
Nastawnik przesłony powietrza może również zostać sprawdzony optycznie poprzez ciągłe małe ruchy otwierania i zamykania.
Po aktywowaniu STELLGLIEDDIAGNOSE poszczególne kody błyskowe podane wyżej zostają zawsze przez sterownik emitowane i oznaczają, który element jest aktualnie przez sterownik włączany i wyłączany, a nie wskazują na uszkodzenie elementu.
Odczytanie poszczególnych kodów i zalecane czynności znajdują się w tabeli w następnym rozdziale.
Wykonanie diagnozy
Założenia wstępne:
Sygnał prędkości obrotowej silnika dociera do sterownika.
Czynności:
- Zapłon na co najmniej 25 sekund wyłączyć,
- Brązowy przewód próbnika diodowego podłączyć do złącza diagnostycznego, czerwony do „+” akumulatora, czarny do „-” akumulatora,
- Włączyć zapłon (nie uruchamiać silnika),
- Po 4-5 sekundach czarny przewód odłączyć od akumulatora,
- Odczytać kod błyskowy w celu sprawdzenia, który element jest włączany i wyłączany przez sterownik, sprawdzić poprawność działania elementu (wzrokowo, akustycznie, dotykowo),
- Ponownie podłączyć czarny przewód do masy na 4 sekundy, następnie odłączyć i sprawdzić kolejny element,
- Po wyświetleniu kodu 0000 zakończyć diagnozę przez uruchomienie silnika lub wyłączenie zapłonu na co najmniej 20 sekund, następnie odłączyć próbnik diodowy.
To nie jest jego pełny opis. Jest jeszcze tabela z błędami i schemat układu, ale to co wyżej skopiowałem powinno wystarczyć.